ضرب المثل  درس 1 : انسان به آرزو زنده است.
  
   
در داستانهای اسلامی آمده است که:
 
 
 حضرت مسیح علیه السلام در جایی پیرمردی را مشاهده می کرد که مشغول کار کشاورزی بود و
 
زمین را با بیل شخم می زد.
 
حضرت مسیح به خدا عرضه داشت:
 
خدایا! امید و آرزو را از او بگیر!
 
ناگهان پیرمرد بیل را کنار انداخت و روی زمین خوابید و به استراحت پرداخت!
 


دوباره حضرت مسیح به خدا عرضه داشت:
 
خدایا! امید و آرزو را به او برگردان!
 
بعد از این دعا؛ پیرمرد از استراحت دست برداشت و بلند شد و دوباره شروع به کار کردن در زمین و
 
 زراعتش کرد!


حضرت مسیح پیش پیرمرد رفت و از او پرسید:
حالات گوناگونی از تو دیدم! داشتی کار میکردی که به یکباره بیل را به کنار انداختی و خوابیدی!
 
 دوباره به یکباره از زمین بلند شدی و شروع به کشت و زرع کردی؟!


پیرمرد گفت:
وقتی بیل را کنار انداختم این فکر به ذهنم آمد که من پیرم و آفتاب لب بامم! همین امروز فرداست
 
 که غزل خداحافظی را بخوانم! پس چرا خودم را به زحمت کار و تلاش بیافکنم؟!
 


اما چیزی نگذشت که این فکر از ذهنم  پاک شد و این آرزو در دلم شکل گرفت که:
 
هر چند پیرم! اما از کجا معلوم که من عمر بسیار طولانی از  جانب خدا نداشته باشم! و از طرف
 
 دیگر خانواده ام؛ چشم انتظار کار و محصول  تلاش من هستند و زندگی آبرومندی می خواهند!
 
 پس دوباره بلند شدم و کار و تلاش و بیل زدن را شروع کردم!


------------------------- -------------------------------------------------------------------------------------------------------------


انسان به آرزوهایش که در ذهن و فکرش شکل میگیرد زنده است.
 
و این خداست که می تواند آرزو های قشنگ در فکر و ذهن ما قرار دهد.
 
از خدا بخواهیم که آرزوهای قشنگی درروح و اندیشه مان شکل دهد.
 
مثلا آرزو کنیم تا توفیق پیدا کنیم:


ناتوانی را دستگیری کنیم.
داغدیده ای را تسلیت گوییم.
شاخه گلی را آب دهیم.
به کودک گریانی؛ لبخند بزنیم و او را شاد کنیم.رانده شده ای را پناه دهیم.
برای مریضی،  آرزوی سلامتی کنیم.
 
خوشا به حال آنانکه این روزها را در منی که سرزمین آرزو
 
هاست بسر برده اند.



و یا از خدا بخواهیم آرزوهایمان برای همه باشد:
مثلا:
همه نیکوکار باشند.
 
همه ثروتمند باشند.
 
همه نسبت به هم مهربان باشند.
 
همه سلامتی و عاقبت به خیری داشته باشند.
 
ظلم و تبعیض در دنیا رخت ببندد و عدل و کرامت بر جهان حکمفرما شود.
....


همه چیز های خوب را می توان برای همه آرزو کرد و از خدا خواست!
در آن صبح جمعه که در همه اعصار بشر وعده  داده شده است- با بشارت آن صیحه آسمانی- همه
 
 به آرزوهایشان خواهند رسید. ان شاء الله. اشعار شاخ امل ‏


شاخ امل بزن که چراغی است زود میر 
 
  
بیخ هوس بکَن که درختی است ‏کم بقا
‏
قدر موقعیت ‏


به روز نیک کسان گفت تا تو غم نخوری
  بَسا کسی که به روز تو آرزومند ‏است
آرزو در جوانی


جــوان آرزوهــــا فــراوان کـنـــد
  همی هر چه خواهد به وهم آن کند

    نکات همه دعوت انبیاء این بوده است که مردم را از سرگردانی که در آن هستند، نجات ‏بدهند. راه  مستقیم، راه انبیاء، و در رأس آن‌ها التزام به نور اسلام است. غیر از آن ‏هرچه هست دنیاست و مربوط به نفسانیت انسان و شهوات و آمال و آرزوهای انسان. ‏آرزوهای طول و
  دراز، دنیاست. همان دنیایی که تکذیب شده است. همان ‏دلبستگی‌هایی که انسان را بیچاره
   می‌کند.‏
  انسان به آرزو زنده است و اگر روزی آرزو از انسان گرفته شود از کار و تلاش دست ‏برمی‌دارد.‏
  آرزویی که در اسلام مورد انتقاد قرار گرفته است، مربوط به موارد ذیل است: ‏
‏1- آرزوی طولانی.
‏
‏2- آرزوی بیش از عمل.
‏
‏3- آرزوی بدون عمل.
 ‏
‏4- آرزویی که انسان را سرگرم کند
. ‏
‏5- آرزوی خیر داشتن از کار و افراد بد.‏
 
  کیفر و پاداش بر اساس آرزو نیست، بلکه بر اساس عمل است.‏
  ملاک بهشت، ایمان و عمل است، نه خیال و آرزو.‏
  ریشه حرام خواری طمع، آرزو و رقابت است.‏
  به خصلت‌ها جهت صحیح بدهیم. آرزو در انسان هست، اما جهت این آرزو را در ‏خواست  نعمت از خدا قرار دهیم، نه سلب نعمت از دیگران.‏
  آرزو اگر انسان را غافل کند، نابجاست. ولی اگر انسان را به کار و تلاش وادار کند ‏خوب است زیرا در قرآن می‌خوانیم: «و الباقیات الصالحات خیر عند ربک ثواباً و خیرٌ ‏اَملاً»‏
  هر گونه لغو در کلام و عمل و آرزو، ممنوع است. بندگان خدا، هدف معقول و مفیدی ‏دارند و  عمر خود را صرف امور بیهوده نمی‌کنند)‏
  آرزوهای طولانی از القائات شیطان است.
 

1-    امید در زندگی همان قدر اهمیت دارد که بال برای پرنده .
 
2-  امید و آرزو آخرین چیزی است که دست از گریبان انسان برمی دارد. دوست داشتنی ترین
 
شخص کسی است که روی خودِ برترش تمرکز کند.
 
3-    آرزو سرابی است که اگر نابود شود همه از تشنگی خواهند مرد .
 
4-    امید دارویی است که شفا نمی دهد ولی درد را قابل تحمل می کند.
 
5-    امید در زندگانی بشر همان قدراهمیت دارد که بال برای پرنده .
 
6-    بشر وقتی از ادامه ی امیدها و آرزوها باز ماند مرده ای بیش نیست .
 
7-    حیات بدون امید، همدوش و همسر مَمات است.
8-    آرزو ریشه ی حیات ماست. اگرچه این ریشه ، حیات ما را به تدریج می سوزاند ، ولی همین
 
 ریشه مایه ی زندگی است .
9-    آرزو کردن چقدر شعف انگیز است . اما وقتی به آرزو رسیدیم شعف از درون ما رخت بر می
بندد.



10-افکار خوب معمار و آفریننده هستند و آرزو قلابی است که هرچیز را به جانب ما می تواند بکشد.
11-امید مادر ایمان است.
12-امید نان روزانه ی آدمی است .
13-امید رفیق تیره بختانی است که از دست ساقی دهر جرعه ی بی مهری نوشیده اند.
14-انسان در عین نومیدی ، امیدوار است.
15- دنیا با امید برپاست و آدمی با امید زنده است .
16-امید، نیمی از خوشبختی است.
.
*********************************************************************
 
 درس 2 : همه عالم کتاب حق تعالی است.  (مصراعی از شیخ محمود شبستری)

سنریهم آیاتنا فی الافاق و فی انفسهم 

 *
***************************************************************** 

 درس 3 : به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید. ( حافظ غزل شماره 239)
در تمام دنیا هر کسی در هر فن و رشته ای به جایی رسیده بدون شک از پشتکار و همت والایی

 
استفاده کرده و در راه با مشکلات زیادی مواجه شده و مقابله کرده تا در  کار خود متبحر شده

است.
ضرب المثل های متناسب با آن :
نابرده رنج گنج میسر نمی شود.
تا رنج نبری، گنج بر نداری.
بی دود زین تنور به کس نان نمی دهد.
‏قرآن می‌فرماید: «فان مع العسر یسراً؛ مسلماً با سختی آسانی است» این آیه به همة انسان‌های
 
 تلاشگر نوید می‌دهد همیشه در کنار سختی‌ها آسانی‌ها است و از درون سختی‌ها آسانی به
 دست می‌آید. این نوید و وعدة الهی، دل را نور و صفا می‌بخشد و به پیروزی‌ها امیدوار می‌کند، و
 گرد و غبار یأس و نومیدی را از صفحة روح انسان می‌زداید.

پیامبر (ص) فرمود: «بدان که با سختی‌ها آسانی است و با پیروزی و با غم و اندوه خوش‌حالی و
 گشایش است»(1): پس از نظر قرآن و حدیث و مسلم است که با هر سختی آسانی است. به دیگر
 سخن: آسانی‌ها از دل سختی‌ها بیرون می‌آیند . واقعیت زندگی این مطلب را تأیید می‌کند.

سختی‌های دوران تحصیل تبدیل به دانش می شود. سختی‌های کار و کوشش اقتصادی تبدیل به

****************************************


درس4 : خودرا بشناس تا خدا را بشناسی.
 

خداوند در قرآن کریم می فرماید:«و فی الارض آیات للموقنین ، و فی انفسکم ا فلا تبصرون 

 
»ترجمه: و در زمین آیاتى براى جویندگان یقین است‏ و در وجود خود شما (نیز آیاتى است) آیا

 
 نمى‏بینید؟! (سوره الذاریات ، آیات 20 و . 21 ) یکی از قدیمترین دستورهای حکیمانه جهان که

 
هم به وسیله انبیاء عظام به‏ بشر ابلاغ شده است و هم حکیمان بزرگ جهان آن را به زبان آورده

اند و اعتبار خودش را همیشه حفظ کرده و بلکه تدریجا ارزش آن بیشتر کشف شده‏ است این

درس 5 : از هیچ دلی نیست که راهی به خدا نیست.

 
 زنهار میازار ز خود هیچ دلی را     کز هیچ دلی نیست که راهی به خدا نیست (وصال شیرازی).

(وَ الّذینَ یؤْذُونَ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِغَیرِ مَا اکتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتانًا وَ إِثْمًا مُبینًا)[4]؛ «و آن

 
 درس 6 : آزموده را آزمودن خطاست.
کسی که امتحان خود را پس داده و شناخته شده و رو سفید است،دگر احتیاجی نیست دوباره

آزموده شود . 

  /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

 درس 7 : مردگان دانند قدر عمر و بس.

 گاه برخی از اشعار عطار به دلیل شهرت و رواج در حکم مثلی درآمده که قبل از وی رواج نداشته است.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------  
 
 درس 8 : قیمت هر کس به قدر علم اوست.
 
 درس 9 :ندارد.